Öfke diğer temel duygular(korku, kaygı, üzüntü, mutluluk...) gibi hissettiğimiz sağlıklı ve yararlı bir duygudur.
Öfke sağlıklı ifade edilmediğinde; agresyona(saldırganlık)
dönüşerek karşımızdakine, gizli kalarak (pasif agresyon) kendimize zarar verebilir.
Haksızlık algısının artması ve sorunlarla başa çıkma becerimizin azalması, öfkenin sağlıklı ifade edilmesini zorlaştırır. ''Altta kalmamalıyım, haddini bildirmeliyim!'' düşüncelerini bir kenara bırakıp; öfkenin hemen öncesinde çıkan kırılganlık, çaresizlik ve adaletsizlik gibi duyguları farkebilmek en önemli adım. Farkettiğimiz bu incinmiş yanımızı ve duygularımızı 'ben' diliyle ifade edebiliriz. ''Bu davranışından rahatsız oldum ve kendimi değersiz hissettim.'' gibi. ''Sen ne kadar sinir bozucu birisin'' gibi değil.
Öfkemizin altındaki duygumuz bize ihtiyaçlarımızı söylüyor olabilir, bunları sağlıklı şekilde giderdiğimizde öfkenin ifade edilmesi uzun vadede daha kolay olacaktır.
Öfke yaşanması gereken bir duygudur ve kontrol etmeye çalışmak genellikle işe yaramaz. Öfkenin mesajı alarak ona verdiğimiz davranışsal tepkileri değiştirmek daha işlevsel olabilir.